วัตต์

น. มาจากบาลี วตฺต มาจากสันสกฤต วฺรต หน้าที่ ; กิจการ ;ศาสนกิจ ; การจำศีล

n. duty ;  function ;  service ; observance

ไทยเขียนว่า วัตร มิได้มาจากสันสกฤต ทั้งนี้ เพราะสันสกฤต เป็น วฺรต ตรงกับคำว่า พรต คนไทยอาจเคยเห็น ตฺต ในบาลีตรงกับ ตฺร ในสันสกฤต ดังเช่น  นักขัตต เป็น นักกษัตร , เขตต์ เป็น เกษตร เขียน วัตต์ เป็น วัตร เมื่อใช้กันจนชินแล้วไม่ผิดใช้ได้เป็นคำที่ใช้กันเคยชินแล้ว Syn: วัตร